Περιεχόμενο του συνεδρίου 

Το ένδυμα από καιρό αποτελεί υπόθεση και των μουσείων, γεγονός που ξεκινά καταρχήν από την αναγνώριση ότι συνιστά σύνθετο αντικείμενο με πλείστα νοήματα και συμφραζόμενα, τα οποία τα μουσεία επιχειρούν ποικιλοτρόπως να εντάξουν στις αφηγήσεις τους. Αυτές περιλαμβάνουν από το ένδυμα αυτό καθαυτό, τα υλικά και τις τεχνικές κατασκευής του, μέχρι τα συμπληρωματικά προς το ένδυμα αντικείμενα (υποδήματα, καπέλα, τσάντες κ.ά.), ενώ δε λείπουν και οι αφηγήσεις εκείνες που χρησιμοποιούν το ένδυμα ως ερμηνευτικό μέσο στο πλαίσιο πολιτικών πολιτιστικής αναπαράστασης

ή ως εργαλείο εκπαίδευσης και βιωματικής προσέγγισης.

Στη συζήτηση για την αξιοποίηση της ενδυματολογικής έρευνας ή της ανάδειξης των ενδυματολογικών συλλογών μέσα από τη μουσειακή πράξη έρχεται να συμβάλει σημαντικά το έργο του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος «Β. Παπαντωνίου» (σήμερα Ίδρυμα Βασίλη Παπαντωνίου), το οποίο εξαρχής φρόντισε να εφαρμόσει τη μουσειακή θεωρία και πρακτική. Έμπρακτη απόδειξη αποτελεί η κορυφαία βράβευση με το European Museum of the Year main Award (EMYA), η οποία του αποδόθηκε το 1981, για την έκθεση «Παραγωγή, επεξεργασία και εφαρμογή των φυσικών υφαντικών υλών στην Ελλάδα», αλλά και τη γενικότερη δράση που ανέπτυξε στο μουσειακό πεδίο την εποχή εκείνη.

Με σκοπό την αποτύπωση του τρέχοντος μουσειακού τοπίου, καθώς και τη διερεύνηση και την επανεκτίμηση της πρακτικής της συγκρότησης συλλογών και της δημιουργίας εκθέσεων με θέμα το ένδυμα, στη δεύτερη θεματική ενότητα προσβλέπουμε σε προτάσεις που διερευνούν από διαφορετικές οπτικές θέματα, όπως:

• Τι από τα ρούχα μας διατηρούμε και φέρνουμε στο μουσείο και γιατί; Ποιες στρατηγικές ή φιλοδοξίες καθορίζουν το τι συλλέγει και το τι απορρίπτει ή αγνοεί το μουσείο; Καινοτόμες πολιτικές εμπλουτισμού των ενδυματολογικών συλλογών σε συνδυασμό με τη συμπερίληψη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και αναδυόμενες τάσεις και προοπτικές της σύγχρονης συλλεκτικής δραστηριότητας (Contemporary Collecting).

• Τι από τις ενδυματολογικές συλλογές ενός μουσείου προκρίνεται προς έκθεση; Πώς οι επιμελητές παρεμβαίνουν στη συλλογή και την επανασυστήνουν στο κοινό; Αναθεωρήσεις και νέες κατευθύνσεις στην εκθεσιακή πρακτική και την ερμηνευτική προσέγγιση του ενδύματος.

• Μουσειακές πολιτικές και ζητήματα αναπαράστασης του ενδεδυμένου σώματος στο μουσειακό περιβάλλον.

• Το λεξικό της ενδυματολογικής «γλώσσας» και η μεταφορά της στο μουσειακό τοπίο: Εξετάζοντας την προβληματική γύρω από την πολυπλοκότητα των ενδυματολογικών όρων, τις σύνθετες έννοιες και τα ποικίλα γλωσσικά ιδιώματα σε επίπεδο τεκμηρίωσης, αλλά και χρήσης σε όλο το εύρος της κειμενικής πληροφορίας εντός του μουσείου.

• Μόδα vs. εθνογραφικό ένδυμα. Blockbusters εκθέσεις vs. εκθέσεις μικρής κλίμακας. Έρευνα vs. θέαμα. Γκλάμουρ vs. καθημερινό ένδυμα. «Αυθεντικό» vs. αντίγραφο. Διακρίσεις και άλλα δίπολα στο επίκεντρο του μουσειολογικού ενδιαφέροντος και οι προσδοκίες του κοινού.

• Ψηφιακά υποκατάστατα των ενδυμάτων στο μουσείο (ψηφιακό, εικονικό και κυβερνομουσείο).

• Τι μπορεί να σημαίνει το Metaverse για τις ενδυματολογικές συλλογές και τα ενδυματολογικά μουσεία;